Будаўніцтва панскага маёнтка звязана з цікавай гісторыяй кахання. Па паданні, Станіслаў Глазко, які знаходзіўся па справах у Польшчы, моцна закахаўся ў дзяўчыну з багатай сям'і. Ён зрабіў ёй прапанову рукі і сэрцы, угаворваў адправіцца з ім на яго радзіму. Але маладая асоба пагадзілася выйсці за Станіслава замуж толькі тады, калі ён пабудуе такі ж шыкоўны "замак" як у яе бацькі. Малады памешчык выканаў жаданне сваёй каханай, і будучая жонка паехала ўслед за ім. У 1904 годзе быў узведзены прыгожы панскі палац на беразе люстранога возера. Над праектам будынка працаваў архітэктар Эдмунд Фрык. Будынак добра захаваўся амаль у першародным выглядзе да нашых дзён. Па архітэктуры панская сядзіба нагадвае як рыцарскі палац, так і гатычны сабор. Вонкавы выгляд «замка» выглядае незвычайна і эфектна за кошт мудрагелістага спалучэння чырвонай цэглы і шматколернага каменнага мура цокаля. Кампазіцыя будынка складаная і асіметрычная з рознавялікімі прастакутнымі аб'ёмамі, кантаванымі эркерамі, рызалітамі. Унутры «замак» таксама меў складаную і незвычайную планіроўку - шматлікія павароты і доўгія калідоры, патаемныя лесвіцы, разнастайнасць залаў і інтымных пакояў. Дэкор залаў быў выкананы ў стылі ампір і "Луі Філіп", а сталовая зала - у "гданьскім" стылі. Будуар абстаўлены мэбляй з чырвонага дрэва, упрыгожаны слановай косткай. У хаце існаваў «дубавы» кабінет, які быў абчэплены габеленамі, а ў шафах захоўваўся крышталь. Сцены ўпрыгожвала парча і шаль, а таксама карціны італьянскіх мастакоў. Але, нажаль, унутранае ўбранне ў ампірным стылі не захавалася, паколькі будынак пацярпеў падчас вайны. У падвальнай частцы "замка" знаходзіліся прасторныя пакоі са скляпеністымі столямі. Тутака ж была кухня і сховішча для прадуктаў.